Jak się nazywasz? 

Daniela Puła

Co robisz na co dzień?

Z wykształcenia jestem fotografką, skończyłam studia licencjackie na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Zawodowo, wciąż szukam swojej drogi. Obecnie pracuję w biurze na stanowisku administracyjno-biurowym. Po za tym realizuję się w różnych działaniach. Końcem maja zaczęłam współpracować z Fundacją Katarynka, prowadzę ich konto na Instagramie. Ta współpraca daje mi wiele radości i satysfakcji, bo bardzo lubię działania ważne społecznie.

Czym dla Ciebie jest dostępność?

Dostępność jest dla mnie, o ludziach, o tym, że widzimy siebie nawzajem.

Dostępność jest o nas! To dbanie o swoje potrzeby, zauważanie siebie i innych. To patrzenie szerzej, ale i z większą czułością i otwartością.

Czym dla Ciebie jest samorzeczniczka? Czy utożsamiasz się z tym określeniem?

Kimś, kto mówi o swoim doświadczeniu. Wedle tej definicji, jestem samorzeczniczką od dawna, ale dopiero od paru lat mam świadomość tego pojęcia. Sama raczej rzadko się tak tytułuję, bo uważam, że moja widzialność i otwartość mówi sama za siebie. Nie przepadam za szufladkami.

Co chciałabyś, aby uległo poprawie w kwestii dostępności?

Świadomość! Bo tak naprawdę, mając dostęp, nawet do niesamowitych rozwiązań technicznych, ale bez chęci innych osób, nie ma sprawnie działającej dostępności. Czasami wystarczy jedna życzliwa osoba i kawałek taśmy!

Jakie rozwiązania technologiczne pomagają Ci w życiu codziennym?

Nie wyobrażam sobie mojego dnia, bez moich dwóch aparatów słuchowych oraz okularów korekcyjnych. Od jakiegoś czasu, przy okazji różnych wydarzeń, testuję też działanie pętli indukcyjnej. Jest to niesamowicie wygodne rozwiązanie. Raz będąc na konferencji, którą fotografowałam, bardzo interesowały mnie podejmowane tematy, podczas paneli. No

i zwyczajowo, pewnie musiałabym wybrać, czy usiądę wystarczająco blisko, żeby swobodnie wysłuchać i/lub przeczytać napisy czy będę fotografować. W tej sytuacji wchodzi ona – pętla indukcyjna! Polecam spróbować, może okażę się to Wasza miłość od pierwszego użycia.

Jak dbasz o swój dobrostan? /Co robisz dla swojego dobrostanu?

Przestałam bać się pytać, zauważyłam, że wiele rzeczy stanowi problem głównie w mojej głowie. Nawet jeśli, reakcja będzie negatywna, to przynajmniej mam poczucie, że nie pozostałam bierna. Staram się dbać o swoje uczucia i emocję.

Jak lubisz spędzać wolny czas?

Otoczona życzliwymi ludźmi. Czasem lubię oddać się błogiemu nicnierobieniu. Kiedy indziej,

z kolei wyjść do starego studyjnego kina i zatonąć w ciemności kinowej sali.

Jakie masz marzenia, które chcesz zrealizować w przyszłości?

Pragnę się rozwijać, chciałabym dalej być blisko tematów społecznych. Co dokładnie, zobaczymy, nie wyprzedzam faktów. Nie ważne co się wydarzy, chce być blisko siebie.

 

Zadanie jest współfinansowane ze środków PFRON otrzymanych od Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego z siedzibą we Wrocławiu.