Jak się nazywasz? 

Andrzej Tikhonov.

Co robisz na co dzień?

Żyję. Obserwuję złożoną i wielowymiarową rzeczywistość ludzką i pozaludzką oraz w miarę możliwości moich skromnych, staram się uczestniczyć w niektórych z wymiarów tej wspomnianej rzeczywistości. Z wykształcenia jestem muzykiem, gram na skrzypcach i fortepianie. Studia magisterskie ukończyłem jako nauczyciel języków obcych (języki angielski i niemiecki) i językoznawca. Pracę doktorską obroniłem w zakresie nauk społecznych. Jestem doktorem nauk o polityce i administracji. Obecnie pracuję, pisząc teksty dla jednej firmy o jej działalności a także we współdziałaniu z różnymi organizacjami pozarządowymi, działającymi na rzecz osób z niepełnosprawnościami prowadząc szkolenia o niepełnosprawności oraz pisząc artykuły o różnych zagadnieniach z tą tematyką związanych.

Czym dla Ciebie jest dostępność?

Dostępność to cecha otaczającej mnie rzeczywistości a zwłaszcza takich jej wymiarów jak architektoniczny, informacyjno-komunikacyjny oraz cyfrowy. Jestem jednostką biosocjokulturową z niepełnosprawnością wzrokową. Ciemność i światło są dla mnie pojęciami abstrakcyjnymi, których do końca zrozumieć nie jestem w stanie, ponieważ ich zupełnie nie pamiętam. Wzrok straciłem mając rok. Dostępność to stan rzeczy, gdy mogę samodzielnie i skutecznie funkcjonować bez zagrożenia dla życia i zdrowia.

 Czym dla Ciebie jest samorzecznik? Czy utożsamiasz się z tym określeniem?

Tak. Staram się pisać i mówić o niepełnosprawności oraz różnych zagadnieniach z tym złożonym zjawiskiem związanych. Bardzo lubię prowadzić szkolenia w szkołach, firmach, etc. oraz tłumaczyć, czym jest niepełnosprawność, jak się przywraca sprawność, jakie we współczesnym świecie mają szerokie możliwości osoby niewidome, jak to jest ważne, żebyśmy wspierali nawzajem, co przynosi pozytywne rezultaty w rozwoju zarówno na poziomie całego społeczeństwa, jak i indywidualnym.

 Co chciałbyś, aby uległo poprawie w kwestii dostępności?

Zawsze słyszalne komunikaty głosowe w środkach komunikacji miejskiej i pociągach, więcej sygnalizacji dźwiękowych na skrzyżowaniach, udźwiękowione zegarki sportowe, udźwiękowione sprzęty sportowe (np. bieżnia) oraz bardzo przydatne osobom niewidomym urządzenie „mówiące lustro”.

 Jakie rozwiązania technologiczne pomagają Ci w życiu codziennym?

Laptop z zainstalowanym czytnikiem ekranu (screen reader NVDA), monitor brajlowski, za pomocą którego czytam teksty w brajlu, iPhone z czytnikiem ekranu VoiceOver, zegarek Apple Watch z tym samym czytnikiem ekranu. Korzystam z różnych aplikacji ułatwiających funkcjonowanie.

 Co robisz dla swojego dobrostanu?

Uprawiam sporty – bieganie, basen, rower, siłownia, ćwiczenia siłowe i rozciągające, ćwiczenia oddechowe. Staram się zdrowo odżywiać. Staram się dbać o stan wewnętrzny, emocjonalny robiąc dobro, czytając, zastanawiając się nad różnymi zagadnieniami egzystencjalnymi oraz słuchając muzyki.

Jak lubisz spędzać wolny czas?

Z korzyścią dla siebie i innych. Aktywność fizyczna, czytanie, radio, filmy, muzyka, gotowanie, podróże, rozmowy, regeneracja poprzez sen.

Jakie masz marzenia, które chcesz zrealizować w przyszłości?

Podróż do Australii i wejście na Górę Kościuszki (2228 m), najwyższy szczyt tego kontynentu. Podróż dookoła świata. Nauczyć się włoskiego albo hiszpańskiego. Przebiec maraton zagranicą. Wziąć udział w Triathlonie 1/2 Ironman (1900m pływania, 90km jazdy rowerem oraz 21,1 biegu).

 

Zadanie jest współfinansowane ze środków PFRON otrzymanych od Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego z siedzibą we Wrocławiu.